به نقل از دیلی میل، دانشمندان ولز انگلستان در حال چاپ سه بعدی غضروف برای افرادی هستند که بدون بخش‌هایی از بدن متولد شده یا به دلیل وجود آثار جراحت در صورت، برخی ویژگی‌های صورتشان را از دست داده اند.
بر اساس اعلام دیلی میل، کارشناسان گفته اند با استفاده از سلول‌های انسانی و مواد گیاهی قادر هستند تا گوش، بینی و دیگر بخش‌ها را برای بازسازی صورت، چاپ سه بعدی کنند.
این فناوری برای افرادی که بر اثر سوختگی، سرطان یا دیگر انواع ضربات، دچار آسیب صورت شده اند، مفید واقع خواهد شد.
«بنیاد بدون آثار زخم» (The Scar Free Foundation) که یک بنیاد خیریه‌ای در انگلستان است، برنامه‌ای سه ساله را با هزینه ۲.۵ میلیون پوند به عنوان «تحقیقات بازسازی» با هدف پیشرفت در آزمایش‌های بالینی در «دانشگاه سوانزی» در ولز انگلستان آغاز کرده است.
بر اساس اعلام این بنیاد، بیمارانی که با مشکل از دست دادن برخی ویژگی‌های صورت دست و پنجه نرم می‌کنند، به پژوهشگران گفته اند که پروتز‌های پلاستیکی موجود به گونه‌ای است که آنها فکر می‌کنند این اعضای مصنوعی برخی از بدن آنها نیست و برای همین ترجیح می‌دهند تا از بافت بدن خودشان برای بازسازی استفاده شود.
در این برنامه پژوهشی، به ایجاد غضروف‌هایی که بر اساس سلول‌های بنیادی خود بیمار است، تمرکز صورت خواهد گرفت همچنین در این کار، از برداشتن غضروف از دیگر نقاط بدن که ممکن است به جراحی‌های دردناک یا زخم و جراحت بیشتر منجر شود، جلوگیری می‌شود.
بر پایه این گزارش، بخش نخست این کار شامل برداشتن سلول‌های بنیادی غضروف از بیماران و نانوسلولز (مشتق شده از گیاهان) برای ساخت یک «جوهر زیستی» (bioink) است که با استفاده از تجهیزات شرکت Cellink به چاپ رسیده است.
Cellink یک استارتاپ زیست همگرایی است که فناوری‌ها و خدمات را برای تقویت تحقیقات زیست شناسی طراحی و عرضه می‌کند. این مرکز بر روی فناوری‌های تجاری سازی برای تحقیقات علوم زندگی و همچنین چاپ بیولوژیک متمرکز است.
پروفسور «این اس. ویتاکر» از دانشگاه سوانزی که تنها پروفسور جراحی پلاستیک در ولز انگلستان است، گفت: تأثیر این کار می‌تواند واقعا هیجان انگیز باشد. این کار می‌تواند به ما جراحان توانایی گرفتن سلول از بدن انسان را داده است تا آنها را گسترش دهیم و در یک جوهری قرار دهیم که به معنای واقعی کلمه می‌تواند در یک ساختار سه بعدی چاپ شود و دوباره در بدن انسان چاپ شود.
او افزود: این کار از لحاظ ما جراحان، به معنای آن است که ما مجبور نیستیم تا بافت را از جا‌های دیگر بدن برداریم؛ بنابراین این می‌تواند به معنای محدود کردن زخم، درد باشد و گزینه‌ها را برای کمک به مردم در بازسازی نقایص افزایش دهد.
